درس 10
فيه شفاءُ للناس ِ : در آن براي مردم شفاست

كلمه ها و تركيب هاي تازه :

اعْتمَرَ : به شمار آورد
الرّائد : پيش آهنگ
اغْتنمَ : غنيمت شود
الزّيت : روغن
اغْني : غني تر
الشكرياّت : مواد قندي
ضمنَ : ضمانت كرد
البصَلَ : پياز
الطاقة : نيرو
التانّي : درنگ كردن
عطَفَ : عطوفت به خرج داد
التّطهير: ضدعفوني كردن
غفّنَ : برهم گذاشت
تقدّمَ : پيشرفت كرد
الفضائلُ : جمع فضيلت
والتّين : انجير
القيمةَُ الغذائية : ارزش غذايي
الاعجابَ : شگفتي
اللّبن : شير
الاملاح : مواد معدني
المبيد : نابود كننده
تربّي : تربيت شد
مكين : صاحب منزلت
الثّقافة ُ : فرهنگ
الثّقافةُ : فرهنگ
الْممرقّباتِ : پرستار
الجنيّ : تازه چيده شده
المنهاج : راه روشن
سبّبَ : باعث شد
الكُرباتُ الحمراء : گلبول قرمز
سبعون : هفتاد
متّغير : تشخيص داد
الحضارة : تمدن

قواعد درس دهم :

جمله اسميه : جمله اي است كه غالباً با اسم شروع مي شود و دو ركن دارد
مبتدا، خبر

1. مبتدا : اسمي كه غالباً در ابتداي جمله مي آيد و درباره آن خبر مي دهيم مانند (المؤمن) در جمله (المؤمن صبورُ)

2. خبر : كلمه يا كلماتي است كه غالباً بعد از مبتدا مي آياد و درباره مبتدا خبرمي دهد و معني جمله را كامل مي كند. مانند : (صبور) در جمله المؤمن صبورٌ اعراب مبتدا و خبر هردو رفع است و به عبارت ديگر مبتدا و خبر مرفوع هستند و علامت رفع آنها غالباً ( -ٌ يا –ُ ) است.

خبر معمولاً از لحاظ مذكر و مؤنث از مبتدا تبعيت مي كند.

جاءَ الطالبُ : فعل و فاعل

الطالبُ جاء : مبتدا و خبر

براي يافتن خبر پي بردن به مفهوم عبارت راهگشاست. ترجمه و معناي جمله خبر را مشخص مي كند.
خبر غالباً به يكي از سه صورت زير مي آيد :
1. مفرد (مؤمن صبورٌ)
2. جمله فعليه (المسلمُ يَصْدقُ)
3. جار و مجرور(النجاةُ في الصّدق)
اعراب كلمات مبني ( ضماير، اشاره ، ....) محلي است.
اعراب جمله و شبه جمله نيز محلي است.
بنابراين در مبتدا و خبر، ضماير و اسم هاي اشاره و جمله ها و شبه جمله ها محلاً مرفوع مي باشند.

محلي يا محلاً : يعني كلمه مورد نظر در محلي قرار گرفته كه اعراب خاصي را مي طلبد اما از گرفتن آن ناتوان است.

مثلاً وقتي مي گوئيم : هذا در جمله هذا كتابٌ
محلاً مرفوع است يعني اين كلمه در محلي و موقعيتي واقع شده كه بايد مرفوع مي شد اما از گرفتن اعراب رفع ناتوان است.

تمرين اول ، درس دهم

1 – اجعل الجملة التالية في مكان مناسب من الجدول

1. الحمدالله ِربّ العالمين
2. الرائد لا يكذبُ اهلَه
3. هولاءِ مصابيح الامّة
4. الصدْقُ رآسُ الفضائل
5 – شرف المكان با تمكين

2 – اجعل الفاعل المبتدا فاعلاً و غيرٌ ما يَلْزمٌ

فاعل را به مبتدا و مبتدا را به فاعل تبديل كن و تغييرات لازم را بده

1. يأمُرُ المؤمنون بالمعروفُ .
مؤمنان امر به معروف مي كنند
المؤمنون يأمرُون بالمعروف

2 – يعطفُ الوالدانِ علينا .
پدرو مادر با ما محبت مي كنند
الوالدانِ يعطفان علينا

3 - تجتمعُ المَسلماتُ في المسجد.
زنان مسلمان در مسجد جمع مي شوند
المسلماتُ يحْتمعْنَ في المسجد

4 – المسلمونَ رفعوا اعْلام الحضارة في العالم.
مسلمانان پرچمهاي تمدن را در جهان برافراشتند
رفع المسلمونَ اعلام الحضارة في العالم

3 – ميّز الخطا في كلّ عبارةٍ ثم اكتُب الصحيح ...
اشتباه را در هر عبارت مشخص كن و صحيح را بنويس

1 . الغّرةُ لا يحْصِلُ بالتكاسُلِ.
لا تحْصُلْ / عزت با تنبلي بدست نمي آيد

2 . المُعلّمٌ انبياء اللامّة ِ
المعلّمونَ / معلمها پيامبران ملت ها هستند

3 . حُسنُ الخُلقِ من ثمراتِ الأدبِ
حُسْنُ / خوش اخلاقي از ثمرات ادب است

4 . التواضعُ تَرْفعُ قيفة الانسانِ
يَرْفَعَُ / قيفة / فروتني ارزش انسان را بالا مي برد

5 – اكمل الفراغ في الاعراب و التحليل الصّرفي :
جاي خالي را در تركيب و تجزيه كامل كن

العاقل يغْتَنمُ الفرصة في الحياة
العاقل :‌اسم ، مفرد - مذكر مشتق ، اسم فاعل، معرب / مبتدا و مرفوع و ... الجملة اسميه
يغتنم :‌فعل مضارع - للغائب مزيد ثلاثي - متعدٍ :‌معرب
فعلٌ : مرفوع و فاعله ضمير «هو» المستتر و الجملة فعلّية ٌ و خبر و مرفوع محلاً
الفرصة ٌ : اسم ، مفرد، مؤنث، جامد، معرب / مفعول و منصوب
في : حرف جرّ ، مبني علي السكون
الحياة : اسم مفرد، مؤنث جار و مجرور ، معرب / مجرور به بحرف جرّ / في الحياة :‌جار و مجرور

پرتوهاي قرآني :

1 – در آيات زير كلماتي از ريشه (ظلم) بيان شده است. در كدام مرجع توضيحات صحيح دوباره آنها داده شده است.

1. و مااللهُ يُِريدُ ظلماً للعبارْ . (جامد - مشتق)
2. و من قُتلَ مظلوماً فقد جعلنا لولية سلطانا (اسم زمان - اسم مفعول)
3. و مَنْ اَظْلَمَ ممّن افْتري علي الله كذباً (فعل ماضي - اسم تفضيل)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: